اثر متاپروترنول، یک بتاآدرنرژیک اگونیست، بر رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیب لاشه بره های ماده ورامینی

نویسندگان

احمد زارع شحنه

a. zare shahneh رضا متاجی

r. mataji محمدجواد ضمیری

m.j. zamiri محمد مرادی شهربابک

m. moradi shar-e-babak

چکیده

اثر بتاآدرنرژیک آگونیست متاپروترنول، بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و مصرف غذای روزانه بره های ماده ورامینی ارزیابی گردید. 30 رأس بره ماده به طور تصادفی در یک طرح بلوک کاملاً تصادفی، در سه گروه (تیمار) و دو بلوک (وزن) قرار گرفتند. جیره غذایی برای تمامی گروه ها مشابه بود (انرژی قابل سوخت و ساز 6/2 مگاکالری در کیلوگرم و پروتئین خام 9/14 درصد) و به صورت دسترسی آزاد تغذیه شدند. متاپروترنول به شکل زیرپوستی در سه دوز صفر (شاهد)، 7 و 14 (دوز زیاد) میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیک تزریق شد. فاصله دو تزریق 10 روز و مدت مصرف آن 60 روز بود. بره ها هر 20 روز یک بار وزن کشی شدند. متاپروترنول تأثیر معنی داری بر افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی داشت (05/0>p) به طوری که دوز زیاد و شاهد به ترتیب بیشترین و کمترین افزایش وزن روزانه (3/176 و 137 گرم در روز) و بهترین و بدترین ضریب تبدیل غذایی (44/6 و 85/8) را داشتند. متاپروترنول تأثیری بر میزان خوراک مصرفی نداشت. اختلاف معنی داری در وزن لاشه گرم، لاشه گرم بدون دنبه، بازده لاشه و سطح مقطع ماهیچه راسته وجود داشت (01/0>p) بیشترین مقادیر مربوط به دوز زیاد متاپروترنول، و کمترین مقادیر مربوط به گروه شاهد بود. وزن چربی داخلی و دنبه در گروه شاهد بیشتر از تیمارهای دیگر بود (01/0>p) اختلاف معنی داری در آلایش خوراکی و غیرخوراکی (کلیه ها، جگر، قلب، شش ها، پوست و طحال) وجود نداشت. درصد چربی و پروتئین خام لاشه اختلاف معنی داری را در میان گروه ها نشان داد (05/0>p) ، که بیشترین درصد چربی در شاهد (56/37 درصد) و کمترین مربوط به دوز زیاد (66/29 درصد)، و در مورد پروتئین خام، کمترین درصد متعلق به گروه شاهد (63/15 درصد) و بیشترین آن مربوط به دوز زیاد (89/18 درصد) بود.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اثر متاپروترنول، یک بتاآدرنرژیک اگونیست، بر رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیب لاشه بره‌ های ماده ورامینی

Effects of the β-adrenergic agonist metaproterenol were studied daily gain, carcass composition and feed consumption of Varamini female lambs were studied. Thirty lambs were randomly assigned to a randomized complete block design with three groups (treatments) and two blocks (live weight). The ration was similar for all groups (ME: 2.6 MCal/kg, CP: 14.9%) and lambs were fed ad libitum. Metaprot...

متن کامل

اثر متاپروترنول، یک بتاآدرنرژیک اگونیست، بر رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیب لاشه بره‌ های ماده ورامینی

Effects of the β-adrenergic agonist metaproterenol were studied daily gain, carcass composition and feed consumption of Varamini female lambs were studied. Thirty lambs were randomly assigned to a randomized complete block design with three groups (treatments) and two blocks (live weight). The ration was similar for all groups (ME: 2.6 MCal/kg, CP: 14.9%) and lambs were fed ad libitum. Metapr...

متن کامل

اثر دگزامتازون بر میزان رشد، ضریب تبدیل خوراک و ترکیب لاشه د رخوکچه هندی

به منظور تعیین اثر مقادیر مختلف دگزامتازون بر میزان رشد، ضریب تبدیل خوراک و ترکیبات لاشه در خوکچه هندی تعداد 60 خوکچه هندی نر با وزن 50±350گرم و سن حدود 2 ماه در یک طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با گروههای : شاهد( گروه DO ) ، دریافت کننده سرم فیزیولوژیک ؛ گروه D1.5 دریافت کننده 1.5 میلی گرم؛ گروه D3.0 دریافت کننده 3 میلی گرم و گروه D4.5 دریافت کننده 4.5 میلی گرم دگزامتازون به ازای هر کیلوگرم از وزن ...

متن کامل

اثر دگزامتازون بر میزان رشد، ضریب تبدیل خوراک و ترکیب لاشه د رخوکچه هندی

به منظور تعیین اثر مقادیر مختلف دگزامتازون بر میزان رشد، ضریب تبدیل خوراک و ترکیبات لاشه در خوکچه هندی تعداد 60 خوکچه هندی نر با وزن 50±350گرم و سن حدود 2 ماه در یک طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با گروههای : شاهد( گروه do ) ، دریافت کننده سرم فیزیولوژیک ؛ گروه d1.5 دریافت کننده 1.5 میلی گرم؛ گروه d3.0 دریافت کننده 3 میلی گرم و گروه d4.5 دریافت کننده 4.5 میلی گرم دگزامتازون به ازای هر کیلوگرم از وزن ...

متن کامل

اثر روش و مدت پروار بر رشد و ترکیب لاشه بره های نر لری بختیاری

به منظور بررسی روش پروار و مدت آن بر رشد و ترکیب لاشه، از 60 رأس برة نر لری بختیاری در یک آزمایش فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با دو عامل روش پروار (پروار بعد از شیرگیری و چرا در مرتع و سپس پروار) و مدت پروار (در سه سطح 75، 90 و 105 روز) استفاده شد. بره ها در سن 5 ± 90 روزگی شیرگیری شدند. بره های روش پروار بعد از شیرگیری (1) و روش چرا در مرتع و سپس پروار (2) به طور تصادفی به سه گروه 75...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
تولید محصولات زراعی و باغی

جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۱۵۷-۱۶۶

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023